Motor reizen 2018
Voorwoord
Dit jaar ben ik twee keer met de motor op vakantie geweest. Eerst naar Duitsland met mijn motor maatje J.G. Weer naar Boeles Places in het Westerwald. Het is ons vorig jaar goed bevallen hier en er is nog voldoende gebied waar we niet gereden hebben.
De tweede vakantie is gewoon in Nederland, maar wel op een manier die wij nog niet eerder gedaan hebben. Mijn vrouw wil niet elke dag achter op de motor zitten en zij wandelt graag, dus een compromis bedacht.
We hebben een motor trailer aangeschaft, zodat ik de motor mee kan nemen achter de auto. Op deze manier kunnen we met onze grote tent kamperen en hoeft mijn vrouw niet iedere dag mee op de motor. Zij heeft een vierdaagse wandel tocht gedaan en ik heb mooi getoerd in België, Duitsland en Limburg. Dus we rijden tochten samen en ik rij tochten alleen zo is het voor ons beiden een mooie vakantie waar we met een voldaan gevoel op terug kijken.
Inhoud van deze pagina:
Westerwald, Duitsland :
- De heenreis
- Edersee
- Drie heuvelroute
Berg en Terblijt, Limburg :
- Mergellandroute
- Verviers
- Kasteel Hoensbroek
Dit wordt een andere motor vakantie dan ik tot nu toe gedaan heb. Nadat we vorig jaar een proef kampeer week in Brabant hebben gedaan zijn we het er over eens dat het voor ons (mijn vrouw en ik) anders moet. Daarom hebben we een trailer van het merk Motorlug . aangeschaft. Deze is in zijn geheel te demonteren, zodat hij het grootste gedeelte van het jaar op zolder kan worden opgeruimd.
We zijn dus met de motor achter de auto en met een De Waard tent naar het zuiden van Limburg afgereisd, waar ik gedeeltelijk alleen en gedeeltelijk met mijn vrouw schitterende dag tochten heb gereden.
Om op deze manier met de motor op vakantie te gaan is ons goed bevallen. Het is ook een goede manier voor ons om grote afstanden naar bij voorbeeld zuid Europa te overbruggen.
Mergelland route
Multimedia
De dag dat we aankomen op de camping in Berg en Terblijt rij ik aan het eind van de dag als de tent staat en we gesetteld zijn een vijftig kilometer in de omgeving. De Tomtom rider 550 die ik nu in bezit heb bewijst zijn nut. Op mijn telefoon heb ik in een paar minuten een route gemaakt via het programma Mydrive en doorgestuurd naar de Tomtom. Super handig.
De volgende dag gaan we samen de Mergelland route rijden, die ik thuis al op de Tomtom had gezet. De start in Maastricht en daar zitten we vlakbij. Het is een kilometer of vijf rijden en we kunnen de route volgen.
Deze keer heb ik mijn film camera weer op de motor gemonteerd om van elke route een kleine herinnering te maken. Met het mooie weer dat we hebben moet dit wel lukken. Het eigenlijk soms zelfs te warm op de motor, maar veiligheid gaat voorop, dus wel het motorpak aan. We komen onderweg wel opvallend veel motorrijders tegen in een T-shirt en korte broek. Dom, dom, dom.
Wij volgen de route tegen de klok in eerst langs de Maas naar het dorpje Eijsden. Het stuk door dit dorpje bestaat voornamelijk uit kinderkopjes, dus we stuiteren letterlijk en figuurlijk Eijsden uit.
De wegen zijn het eerste gedeelte smal en bochtig. Langs beide kanten van de weg zijn er vaak hoge wallen, omdat de weg in de heuvels is uit gegraven. Passeren van tegenliggers is zelfs met de motor een toer.
Het zuidelijke gedeelte van de route volgt min of meer de grens met België via St.Geertruid, Mheer en Noorbeek.
Hier worden de wegen weer wat ruimer en zijn voorzien van goed asfalt. Het wordt ook steeds meer heuvelachtiger. Dit is een mooi gebied om te toeren en uit eindelijk is het niet eens zo ver van huis. Het is wel een gebied dat in het hoogseizoen (en dat is het nu.) erg druk is. Vooral zijn er veel fietsers en dat heeft ook te maken met de vele E-bikes.
Wij zijn niet de enigen die dit weten, want het is op gedeeltes vrij druk en er zijn veel fietsers onderweg, race fietser en de alom bekende E-bikers zijn in grote getallen aanwezig. Dit mag de pret niet drukken, iedereen het leven gunnen is het devies en genieten van de omgeving en natuurlijk de bochten.
We komen in Vaals en gaan net als iedereen het drielandenpunt bezoeken. Ondanks dat we op de motor zijn en eigenlijk nooit een probleem met parkeren hebben doen we het deze keer netjes op het parkeerterrein. Maar dan wel het parkeerterrein aan de Belgische kant van de grens, want daar parkeer je gratis en aan de Nederlandse zijde moet je de Nederlandse staat doneren.
Na Vaals gaat de route verder om de noord via Wittem, Simpelveld en zo langs verschillende kleine dorpjes richting het vliegveld van Maastricht. Vanaf hier rij je weer naar het beginpunt van de route. De route zelf is 114 kilometer, maar met hier en daar een klein ommetje zit je al snel op 150 kilometer.
De Mergelland route is onder anderen te vinden op Motor routes.net . Op deze site zijn per provincie mooie routes te downloaden in gpx bestand of in het Garmin gbd bestand.
Route Verviers
Multimedia
Ook de tweede rit hebben we samen gereden. Om wat inzicht in mijn Tomtom te krijgen heb ik deze op de Tomtom een spannende route gemaakt naar Verviers. Dit gaat echt super eenvoudig, je tikt twee of drie plaatsen aan op de kaart en klaar is de route.
We wilden van wegen de warmte niet de hele dag op de motor zitten, dus vandaag een route van rond de honderd kilometer via natuurlijk weer allemaal binnenwegen met zoveel als mogelijk is bochten.
Het eerste gedeelte door Nederland is goed te doen, de wegen zijn over het algemeen goed, maar in België is dit anders. Er zijn wegen die goed te berijden zijn, maar er zijn ook stukken asfalt die wel een update kunnen gebruiken.
Zodra je de grens bent gepasseerd wordt het landschap op de één of andere manier anders. Het zijn niet alleen de gele verkeersborden, maar het lijkt allemaal wat armer, wat minder onderhouden.
Verviers is een middelgrote stad in de provincie Luik in de Belgische Ardennen. Het is een oude stad die ten tijde van de industriële revolutie in België floreerde. Dit hoofdzakelijk door de laken en textielindustrie.
Door de vele weg omleidingen is het nogal ingewikkeld om de stad door te komen, zelfs met de motor. We zijn dan ook blij als we de stad weer uit zijn en gaan weer via een mooi aangegeven route richting Vaals en terug naar Berg en Terblijt.
Met de Tomtom is het ook goed te doen om een niet van te voren voorbereide route te rijden. Mijn voorkeur voor de Garmin is na deze tocht geheel verdampt.
Kort rondje kasteel "Hoensbroek"
Deze ronde is maar goed vijftig kilometer lang.
Kasteel Hoensbroek of Gebrookhoes (Kasteel Gebrook) is een van de grootste kastelen van Nederland. Het oudste gedeelte van het kasteel, met name de hoge ronde toren, dateert van rond 1360, toen Herman Hoen het verbouwde. In 1225 was er in dit moeras (of gebrook) al een voorloper, een zogeheten motte-burcht. In 1250 werd op de plaats van het huidige kasteel een versterkt huis gebouwd. Vanwege zijn voor Limburg zeer strategische ligging aan de belangrijke handelsroutes naar Maastricht, Aken en Keulen werd het kasteel in opeenvolgende fasen uitgebouwd tot de grootste burcht tussen Maas en Rijn. Het bevat 67 zalen, vertrekken en ruimtes.
Wij zijn vroeger toen onze kinderen nog klein waren wel eens in dit kasteel geweest. Er is hier voor de jeugd van alles te doen, het is leerzaam er leuk. Vandaag stop ik hier alleen voor een foto en een bak koffie.
Voor deze route heb ik het kasteel als doel gebruikt op de Tomtom en er een paar punten aan toegevoegd om er een leuk rondje van te maken. Ik start weer in Berg en Terblijt en rij de ronde met de klok mee. Dit omdat ik anders vast loop in de route van de Heuvel vierdaagse wandeltocht.
De route gaat via Bunde om Maastricht Aiport naar Beek. Dan via Klein Genhout en Nuth naar Hoensbroek. Op de Tomtom heb ik de zwaarste gradatie van de spannende route ingesteld. Dit resulteert in een route waar je de kleinste binnenwegen passeert. Er zijn weer wegen bij waar geen twee auto's elkaar kunnen passeren.
Na een korte pauze bij het kasteel ga ik weer verder richting Glimmen en Valkenburg. Hier is het druk, veel toeristen, fietsers en motorrijders. Ik ga hier de Cauwberg op en kom zo weer bij de camping uit. Leuke route voor een middagje.
Westerwald, Duitsland.
Voorwoord:
Na een lange vergadering van tien minuten hebben J.G. en ik besloten om dit jaar weer naar Boeles Place in het Westerwald, Duitsland te gaan. Het is ons vorig jaar goed bevallen en er zijn nog wel een paar tochten die we daar willen rijden. Het plan is om nu ten noorden van Heimborn een paar routes te maken richting Winterberg en de Edersee.
En zoals altijd dit is het plan en een goed plan is aan verandering onderhevig.
De heenreis:
We rijden net als het vorige jaar tot aan Duitsland via de grote wegen en daarna gaan we binnendoor op de route die de Tomtom rider van J.G. aangeeft.
Via de zogenaamde spannende routes. We rijden wel op de minst spannende route van de Tomtom, anders komen we nooit op de plaats van bestemming. Nu volgen we voornamelijk de doorgaande wegen.
We doorkruisen wel Dortmund en dat is best een grote stad. We komen mooi op tijd aan in Heimborn. De afstand naar Boelens Place is voor ons een kleine 400 kilometer.
De ontvangst is weer hartelijk, de koffie staat gereed en het eerste biertje is van de zaak. Dat gaat er na de warme rit goed in. We zetten onze tentjes weer op het veldje, waar we in eerste instantie alleen steen. Dus vooraan.
De tweede dag, naar de Edersee.
Na een gezellige avond waar we de route voor vandaag hebben gepland gaan we onderweg naar de Edersee. Het is een mooie route met veel bochten, hellingen enz. Kortom, een motor route.
Ook in Duitsland hebben ze veel last van de droogte en dat zien we onderweg, maar als we bij de Edersee aankomen wordt het echt duidelijk. Er staat maar een schijntje aan water van wat normaal in het stuwmeer zou moeten zitten. Het water staat zo laag dat de rondvaartboten niet meer kunnen varen.
De Edersee is een 27 kilometer lang stuwmeer in de Duitse deelstaat Hessen. De stuwdam die het meer afsluit werd in de periode 1908 tot 1914 gebouwd. Het stuwmeer ligt bij de plaats Waldeck in het district Waldeck-Frankenberg. Het riviertje Eder vult dit meer aan.
In de nacht van 16 op 17 mei 1943 werd, als onderdeel van Operatie Chastise, de stuwdam vernietigd door een bomaanval van de Britten. Hierdoor ontstond een enorme verwoesting. Een vloedgolf met golven van 6-8 meter spoelde door de vallei tot wel 30 km stroomafwaarts.
Wij ronden na een pauze bij de dam het stuwmeer en rijden via een andere route terug naar Heimborg. Wel kijken we nog even bij een museum (pje,pje), maae dit ziet er zo armoedig uit dat we hier geen geld aan uitgeven.
De reis terug gaar via een andere route en in net als de heenreis de moeite waar om te rijden. Ik moet zeggen dat we met de huidige techniek van onze route navigatie gezegend zijn. Het maakt niet uit of je ergens verkeerd rijd, de Tomtom berekend direct weer een andere route om je weg te vervolgen. Bocht na bocht na bocht.
De derde dag, een gedownloade route.
Het plan! Vandaag gaan we weer naar het noorden, richting Winterbergen, dat is het plan en het is een goed plan.
Maar we worden wakker en het regent, en het regent goed. Geen punt, we moeten eerst eten en koffie drinken. Zonder telefoon en internet zijn we natuurlijk nergens, dus buien radar raadplegen.
Ah, het wordt droog, tenminste ten zuiden van ons maar niet de richting die wij op willen. Dat is het noorden en daar blijft het nog de gehele morgen regenen. Goede raad is niet duur, plan veranderen en naar het zuiden. Weer de trouwe Tomtom uploaden vanaf het internet. Een mooie route van Mydrive. Wat is de wereld toch mooi met deze mobile internet mogelijkheden.
De drie gebergten tour met een afstand van 290 kilometer. Het wordt droog dus na de koffie kunnen we los. De weg is nog niet droog en we rijden rustig de motoren en de banden warm. We gaan richtig Dillenburg en hier laat de navigatie ons in de steek. Omleidingen zonder aanwijzingen waar je dan wel heen moet. Je ziet op deze manier wel een paar keer het kasteel Dillenburg van verschillende kanten.
Dit is eigenlijk het enige negatieve stukje in de route. De route is zeker aan te raden. Je steek de Rijn over en dan volgen de haarspeldbochten zich in een rap tempo op. Een Walhalla voor de motor rijder. We steken ook de Moezel een keer over en rijden dan op de hellingen tussen de wijngaarden door. Het was een lange dag, maar zeer de moeite waard. Als we aankomen bij Boeles Place zijn de voorbereidingen voor de B.B.Q. reeds in volle gang. Er zijn inmiddels ook meer motorrijders aangekomen die voornamelijk in het Hotel verblijven. Er is wel één rijder die ook bij ons op het veld staat min of meer. Hij belooft ons dat hij om vier uur in de nacht zijn Harley zal ontsteken, maar het enige wat hij ontstoken heeft is zijn gesnurk na teveel aan bier.
Wij hebben weer een mooi lang en gastvrij weekend gehad bij Boeles Place. Goede eten en drinken, maar wel met het verstand voorop. Het is niet echt wijs om op de motor te stappen als je niet fit bent.
Het plan is om volgend jaar weer naar Boels Place te gaan om toch nog eens het gebied in het noorden te verkennen. Inmiddels heb ik zelf een ander idee. Er zijn nog meer van dit soort motor hotels waar je ook je tent kunt opzetten, maar dan meer in de Eifel. We zullen het wel zien en dan verschijnen onze belevingen wel weer op deze site.
Wat ik op het moment van deze vakantie nog niet wist is dat het de laatste reis met mijn RT zou zijn.
